“Yaşadığın mahalle, ortam mukadderatın midir nitekim? Pekala insan bu bahtı değiştirebilir mi? Ben denedim ancak değiştiremedim ve gördüm ki yaşadığın ortamda bir girdap varsa içine çekilmemen mümkün olmuyor.”
Babaları yasaklı husus kullanma ve satışından ötürü içerde olan iki erkek çocuktan bir tanesi K.H. Anneleri ile birlikte yaşama tutunmaya çalışan, çalışmak zorunda olduğu için okul eğitimini yarıda bırakan K.H. ve babasını kendisine örnek almış, arkadaş gurubu yüzünden husus bağımlılığı sorunu yaşayan ondan 3 yaş küçük kardeşi Y.H. Konutun baba rolüne erkenden bürünmek zorunda kalan K.H. hayallerini ve ülkülerini ertelemek zorunda kalmış genç ve akıllı bir delikanlı. Ele avuca sığmayan, kullandığı unsur sebebiyle annesine ve kendisine büyük sorunlar yaşatan kardeşine adamış çalışmaktan geri kalan vaktini.
EN ÂLÂ PROSEDÜRLERDEN BİRİSİDİR YAZMAK
Tedaviye katiyetle yanaşmayan, tedavi bir kenara, bağlantıya bile kapalı olan kardeşine nasıl yaklaşacağını bilemeyen K.H. ile kardeşine fizikî, duygusal ve ruhsal olarak ulaşabileceğimiz bir yol haritası belirlemek maksadıyla bir ortaya geliyorduk. Sıkıntı da olsa unsur kullanım sorunu olan kardeşi ile bir ortaya gelmiştik. İçinde babasına dair büyüttüğü ve kusamadığı büyük bir öfke olduğu anlaşılıyordu babası ile ilgili kurduğu cümlelerden ve hallerinden. Elbette hayranlık duyduğun kişi tarafından aldatılmak keskin bir travmaydı onun için ve yansısını temel bireye gösteremediği için en yakınlarına gösterip onları cezalandırıyordu aslında farkında olmadan.
Babası üzere satmadığını, kullanarak yalnızca kendisine ziyan verdiğini söylüyordu. Gerçek olmayan davranışına kendi kanısı ile kılıf uydurmuştu. Onu acıtan, lisana getiremediği, aklında döndürdüğü kanıları ve bastırmak istediği hislerini unsur kullanımı ile üstünü örtüyor, husus tesiriyle düşünmemek, hissetmemek üzere durumların rahatlığını yaşıyordu kendince. En kıymetli adımlarımızdan bir tanesi içini dökebilmesini, hislerini dışa vurmasını sağlamaktı. Zira Shakespeare’inin dediği üzere; “içinizi dökün, lisana gelmeyen acı, esasen dolu olan yüreğe akar, onu parçalamaya zorlar”..
Dışavurumda en uygun sistemlerden birisidir yazmak. Aklına birinci gelen sözden başlamak, kısa kısa cümlelerle başlayıp birden fazla vakit sayfalarca anlatmak kağıtlara. Bu büyük adımı atmak kolay olmamıştı lakin ağabeyi ile birlikte başladılar bu serüvene, kime ne hissediyorlarsa yazmaya, anlatmaya başladılar, en çok da babalarını anlattılar beyaz sayfalara. Yaşanılan dışavurum süreci ve ağabeyinin dayanakları ile Y.H.’nın klinik tedavisi için yönlendirme gerçekleştirdik.
UYUŞTURUCU BAĞIMLILIĞININ ORTAYA ÇIKIŞI
Tüm bu süreci yaşamalarının sebebi babaları olsa da temel sebebinin toplumsal olduğunu düşündüğüm vakitte elime gelen bir paragraflık yazı bunu doğrular nitelikteydi; “Şehirde yaşıyorduk evet lakin bu cümledeki kent de eki üzere, daima farklı yazılması gerekiyormuş üzere, farklı tutulmuş üzere yaşadık biz. Değerli bir kültürden bahsedilir üzere bahsedildi, o denli başladı cümleler daima, Roman kültürü denildi lakin ayrıcalığından çok ayrımcılığını gördük biz. O ‘kültür’ün eklendiği Roman sözünün girdiği cümleler daima ‘dezavantajlılar’ olarak bitti.”
Bu cümleleri tekrar tekrar okuyunca, yeterlice düşününce, empati kurmayı ve anlamlandırmaya çalışınca zihninizde, travma yaratan süreçlerin kök nedenlerinin güzelleşme ile ne derece temaslı olduğunu bir defa daha anlıyorsunuz. İnkâr ederek yaşadığımız travmayı, köklerini görmezden gelerek tedavi ettiğimiz sürece başarısız olamaya mahkumuz. Günümüz dünyasında posta kodunuz, genetik kodunuzdan daha fazla bir halde inançlı ve sağlıklı bir hayat sürüp süremeyeceğinizi belirliyor.
İnsanların geliri, yaşadığı ortam, karşılaştığı ve tahlil bulamadığı fizikî şartlar, barınma sorunu, işsizlik, eğitim fırsatlarına ulaşmada eşitsizlik, kurulan cümlelerdeki tabirlerin yarattığı ayrımcılık ve ötekileştirme travmanın ortaya çıkma nedenleridir ve tüm bunlar yalnızca esaslı travmatik bir durum yaşamalarını değil, birebir vakitte bu bahislerde tesirli yardım alıp alamayacaklarını da etkiliyor. Travma daha fazla travmayı doğurur, incinen beşerler öteki insanları incitmekten çekinmezler.
Uyuşturucu bağımlılığından kendine ziyan vermeye dek pek çok sıhhat sorunu, kâfi insani alaka ve dayanak olmaması nedeniyle katlanılmaz hale gelen hislerle gayret etme gayreti olarak ortaya çıkmıştır. Xhosa lisanında paylaşmayı tabir eden bir söz “Benim insanlığım senin insanlığınla ayrılmaz bir halde bağlıdır.” sözüyle örtüşmektedir.
Ubuntuya nazaran ortak insanlığı ve ortak bahtı kabul etmeden gerçek güzelleşme olamaz.
Dr.Burcu Bostancıoğlu