İstiklal Caddesinde travestilerin konutlarının önünde birikmiş olan yüze yakın göçmenin nümayiş yaptığı görüntüyü görünce hem üzüldüm hem de endişelendim.
Aslında beni kaygıya sevk eden durum Beyoğlu’nun bir sokağında yaşanan arsızlıktan çok daha fazlasıydı.
“Oğlancılık” kültürünün olağan karşılandığı coğrafyalardan akın akın gelen binlerce erkeğin kentlerimizin sokaklarını işgal etmesi karşısında bugün ne kız ne de erkek çocuklarımız inançta değil.
Zira;
O coğrafyalarda kanun hâkimiyeti olmadığı için “gücü gücü yetene” kuralı hâkimdir.
TÜRKİYE’DE KOL GEZEN ZİHNİYET
Türkiye’deki bir kentte bıyık burduğu yahut tenhada denk düşürdüğü çelimsiz kız yahut oğlan çocuğunun ona teslim olması gerekirken direnmesine mana veremeyecek olan bir zihniyet ortamızda kol gezmekte…
Beyoğlu’ndaki travesti sokağının yeni müdavimleri “göçmenler” olmuştu. Toplumsal medyaya düşen imgeler çok acayipti!
Beyoğlu takımlar amirliği yaptığım yıllar gözlerimin önünden şerit üzere geçti.
Travestiler, toplum ve polis algısı gözümün önünde barizleşti.
Travesti sokağında mültecilerin tezahüratlarının yeri göğü inlettiği görüntüyü izlerken olay yerinde hiç polis olmaması dikkatimi çekti.
Travestilere de, göçmenlere de polis gözlerini yummuştu.
90’LARDA TRAVESTİ SOKAĞI
90’lı yıllar aklıma düştü…
Travestilerin güvenlik güçleri tarafından “hortumla terbiye” edildiği eşik şimdi aşılmıştı!
Eğitimler, yeni tayinler, zihniyetteki değişim süreci, emniyette, travestilere yalnızca travesti oldukları için zulüm etme eğilimi sona erdirmişti.
Lakin travestilerin sokakları fuhuş için müşteri bulma yeri olarak kullandığı gerçeği değişmemişti! Polis açısından ise sokakların asayişini sağlamak gerekliliği hala geçerliydi.
Açıkçası, biz travestileri sokaklardan uzaklaştırmaya çalışırken onlara olan talebin fazlalığını görmek bizi sahiden hayrete düşürüyordu!
TRAVESTİLER KENDİ TEDBİRLERİNİ ALDI
Alınan tedbirlerle travestilerin büyük çoğunluğu sokaklarda “çarka çıkmaktan” vaz geçmişti. Yeni yerleri olan gay barlarda buluşup anlaşıyorlardı. Çok azı da hala çarka çıkmaya devam ediyordu. Onlar da polisin takibinden kurtulmak için çoklukla iki ilçenin kavşak noktasında bekliyorlardı. Beyoğlu polisi bastırınca Şişli tarafına Şişli polisi bastırınca Beyoğlu tarafına kaçıyorlardı.
Yaşadıkları travmalar, hayata tutunma gayretleri ve ruhsal durumları bir polis müdahalesi anında polise yahut en çok da kendilerine ziyan vermeleri ile sonuçlanabiliyordu. Kendisi şahsen açıkladığı için burada rahatlıkla yazabilirim: Varlıklı bir ailenin çocuğu iken cinsel tercihi yüzünden bu yola düşmek zorunda kalan Selin Ciğerci, bu insanların yaşadıklarını ve psikolojilerini kamuoyuna çok düzgün anlatmıştı.
KOLLUK KUVVETLERİNİN “GRİ BÖLGELERİ”
Vakitle artık travestiler de yakalanmamak için kendilerince teknikler geliştirmişlerdi. Yaşadıkları apartman girişlerini kale kapısı üzere yapmışlardı.
İçerden açılmadığı sürece o kapıları kırarak girmek neredeyse imkânsızdı. Yeniden bir gün o konutlara yaptığımız baskında demir kapılar kırılarak ve kesilerek açılmış, bina ziyan görmüş, ortalık toz –duman olmuştu.
Bina sakinlerinden yaşlı bir hanım ilçe müdürümüzü oracıkta yakalamış ve savcılığa şikâyet edeceğini söyleyerek avazı çıktığınca bağırıyordu. Müdür beyefendi neredeyse çaresiz kalmıştı. Düzgün giysili polis arkadaşlardan birisi çabucak devreye girerek, “Buyurun hanımefendi, savcı benim” dedi.
Müdür beyefendi de bu gelişmeye çok şaşırmıştı ancak bozuntuya vermedi. Savcıyı(!) bir anda karşısında gören kadıncağız, sesini yumuşatarak “Aman savcı beyefendi sizi fark etmedim, kusura bakmayın. Polisler apartmanımızı mahvetti. Yarın gelip şikâyet dilekçemi size vereceğim” dedi.
Bunun üzerine polis arkadaş “Olur mu hanımefendi, ben savcı olarak operasyonun şahsen başındayım. Siz yarın zahmet etmeyin ben sizi zati dinledim, gereğini yapacağım” diyerek bayanı geçiştirdi.
Bayan bu ilgiye çok sevinmişti. Teşekkürler ederek minnet içinde oradan ayrıldı.
Bu okuduklarını yadırgayanlar olabilir lakin kolluk vazifesi gri bölgeleri bulunan, güç durumlar karşısında anlık karar almayı gerektiren güç bir vazifedir.
Devlet sizden vazifesi tam ister lakin işler sarpa sarınca da asla sahip çıkmaz! Düşünün bir sefer Beyoğlu üzere birebir anda bin kurnazın volta attığı bir yerde polis de kurnaz olmazsa başı davadan kurtulur mu?
Yazımın sonunu başladığım üzere bitireyim.
İstiklal Caddesinde travestilerin konutlarının önünde birikmiş olan yüze yakın göçmenin nümayiş yaptığı görüntüyü görünce hem üzüldüm hem de endişelendim.
Yıllar geçmesine karşın hiçbir şey değişmemişti! Bizim o dönemki gayretlerimiz da boşa gitmişti.
Feramuz Erdin
Feramuz Erdin 1992 -2007 yılları ortasında Emniyet Genel Müdürlüğü bünyesinde çeşitli ünitelerde misyon yaptı.
2007-2020 yılları ortasında çok uluslu kurumsal şirketlerde profesyonel güvenlik yöneticiliği misyonlarında bulundu.
Hala kurumsal ve ferdî güvenlik, acil durum ve kriz idaresi danışmanlığı yapmaktadır.
